Door naar Nanyuki en Nairobi

Door naar Nanyuki en Nairobi. Het contrast kon bijna niet groter zijn. Gisteren heerste er verslagenheid en was iedereen aangedaan, vandaag is er sprake van een opgewekte stemming en enthousiasme. De etappe was buitengewoon mooi met veel klimwerk. We reden over de flanken van Mount Kenia en hadden een prachtig uitzicht op de besneeuwde top. We finishten bovendien vroeg, dus hadden veel extra tijd voor de warme douche, het heerlijke zittoilet en lagen om 1100 uur -jawel!-aan het zwembad! Geweldig! Met n boekje en een biertje op n ligbed. Even leek het wel vakantie. En s middags in het stadje Nanyuki trakteerden we onszelf op n bord friet en hamburger. Met n supermacchiato, ijs en brownies na. Wat n luxe waar we plots in terecht waren gekomen. Stomverbaasd. En het werd niet veel slechter, want de dag erop reden we n mooie rit waarin we de evenaar passeerden en met plezier even de spierballen toonden aan de rest van het peloton. Bovendien kampeerden we op n idyllisch plekje aan een rivier. De dag dáárna reden we de hoofdstad van Kenia binnen: Nairobi. We zaten wat buiten het centrum, maar vlakbij n nieuwe mall, waar we onze voorraden aanvulden, WiFi en heerlijk eten vonden. En onze zaterdagavond ging vooraf aan een rustdag. Downtown gingen Arets en Klaassen één biertje drinken. Ja. We kwamen terecht in een voetbaltempel. Alle barren hingen vol met flatscreens waar in clubkleuren uitgedoste voetbalfans de fa-cup wedstrijd Arsenal - Man United volgden. Een leuke pot met veel Nederlandse inbreng. Dus nog maar een biertje. Nog eentje dan? Ja. De vermoeidheid die onze biologische klok ons vertelde te moeten voelen, verdween. En we gingen ook maar even de club verderop bekijken. Wat n feest ontstond daar zeg. Een voor een gingen ze naast hun stoel staan om te bewegen. Bewegen, op n manier die de term dansen oversteeg. Alles aan de lichamen bewoog. Op de opzwepende ritmes. Heel natuurlijk en uiterst sensueel. t Ging er heet aan toe. En we kregen te horen dat we de enige twee Mzungu's in the house waren en werden gevraagd mee te dansen. Ik zei al: t Ging er heet aan toe. Prachtnacht. En de terugweg ergens in de volgende ochtend was ook n avontuur. De taxichauffeurs en iedereen die ze vroegen herkenden de naam van ons camp niet. En zelfs de nieuwe mall niet. We kozen op gevoel een richting en zochten met intuïtie en herkenningspunten een weg in de enorme stad. Het gevolg was veel lol en een dienst die we de chauffeur bewezen. We kwamen er en hoorden bij het inslapen de roar van de lions in de verte. Na een welkome rustdag met oa een indrukwekkende fietsdonatieceremonie, zetten we koers naar de grens van het volgende land: Tanzania. Ik verheugde me op Tanzania: groene bergen, natuurparken, wildlife, safari, cashewnoten, Serengeti, Kilimanjaro. Wauw.