Etappe 42

Etappe 42: En we dachten dat we t ergste gehad hadden... En misschien was dat ook zo, maar deze 125km over een off-road.. ze waren onverwacht heel, heel zwaar. We hadden t niet zó zwaar verwacht, er was wel erg veel onverwacht veel 'corrigation'. t Maakte dat mensen vlak voor donker pas binnenkwamen en dé dag door velen dé ergste dag werd genoemd. Opnieuw had ik zelf voor de stop nog veel schik en was er sprake van vliegen.. het sloeg echter om in momenten dat ik er zowaar chagrijnig van werd. En Arets werd opnieuw geplaagd door n maag-darmsysteem dat t gehad had met al dat gestuiter. Er waren enkele lichtpuntjes op de dag. Onze off the beaten track- avonturen pakten soms zo goed uit dat we naar elkaar riepen dat de juffrouw van t reisbureau echt n mooie vakantie voor ons had georganiseerd. Maar soms ook zo slecht dat we in thorn bush land weer ns n lekke band moesten vervangen, met de huid vast hingen in de struiken en moeite hadden om n uitweg te vinden. We kwamen laat binnen, hadden t helemaal gehad. 2 Meter buiten het kamp begon t asfalt en iedereen keek ernaaruit om andere banden erop te leggen en er weer op te mogen rijden.