Week 1

Weinig internetmogelijkheden en tijdgebruikkeuzes voor t maken van nieuwe herinneringen ipv van het beschrijven. Van de reeks Cairo 2 Cape Town, het -een-vervolg: Egypte. Warme dagen, ijskoude nachten. Desertcamps en een verwoestende zandstorm. Survival, organiseren, pakken, uitpakken, pakken, uitpakken, nomadenen, MacGyveren, eigen shit holes graven, na dagen eerste douche dmv a swim in de Rode Zee. Het ervaren van onontwrichtbare kameraadschap. One. En schik met aantal andere deelnemers. En aktief achterwege laten van irritaties bij irritante anderen. Racen zonder materiaalpech. Overigens, na de vele lekke banden, plotselinge derailleurroblemen en ongeluk met de vrachtwagen is er veel veranderd. In aanvulling op fiets-reparatie-tweet: De BeOne werd gefixt. Ongelooflijk! Er is een deelnemer mee die alles met fietsen kan, midden in de woestijn, in t donker werd een velg van n ander geleend met ongeveer dezelfde grootte, vorm, aantal spaken etc (ook geluk!) en hij bouwde n heel nieuw wiel! Verder werd er wat teruggebogen en gebroken delen werden afgeschroefd en hij doet t weer! Sindsdien doen we weer mee, want we kunnen t (nog) niet laten. Sinds die 2e dag finishen we allebei elke dag in de kopgroep. En al drie etappe-overwinningen op zak! Alle deelnemers en Egyptisch nationaal team er-op-ge-legd. Tuurlijk wel weer eigen huldiging gemist... Máár, met n goede reden: n bezoek aan n prachtige tempel. En de Valley of the Kings. Bij de entree werden nep-telefoongesprekken gevoerd en waren we gedwongen de beambte om te kopen. Toetanchamon ontmoet. Verder elke dag ca 1900 naar bed en 0430 opstaan. Door racen vroege aankomsten en daardoor veel tijd voor extra ontdekkingstochten. 'You guys let it roll', van t een in t ander vallen en daardoor in mooie onverwachte situaties terechtkomen. In Luxor privechauffeur van locale machtshebber mogen lenen en diner thuis aangeboden gekregen, prachtavond gehad. En wat waren we gisteren heeeel blij geworden van n bed en stromend warm water. Morgen vertrekken we maar Soedan. Vanaf morgen 1,5 dag op n boot om er te komen. Er is wel n weg, maar die wordt niet gebruikt. Deze ligt namelijk op grond die nog altijd onderwerp is van een strijd over de bepaling van de landsgrenzen. We kijken ernaar om naar t volgende land te gaan... Sudan! We naderen het wilde Afrika.