Foreigni! En plastic.

Dat we hun land bezoeken, vinden de meeste bewoners die we tegenkomen, bijzonder en positief. Dat merken we aan het enthousiasme van meerennende kinderen, aan zwaaiende vrouwen, aan welkom hetende oude mannen. Maar ook aan de cameraploegen die in de meeste landen op verschillende plaatsen opnames kwamen maken. En aan de politie-escortes die ons begeleiden wanneer we de hoofdsteden binnenrijden. Soms worden er 6-baans wegen gewoon afgesloten, omdat wij erover de stad binnenrijden. En langs de kant wordt er geklapt en gaan duimen omhoog. Meestal dan.. Oh, en in Sudan kwam de prime minister op bezoek. Grappig moment was dat. Ik zat me net nietsvermoedend op de grond op n netgevonden plekje te scheren met n hele berg haren om me heen toen plots n heel gevolg de hoek omkwam en bleek dat ik voor zijn lunchroom zat. Overigens zal t andere lunch zijn geweest als de onze. Wij kropen ergens door n hek en daar stond n golfplaten hut. Handen-en voetenwerk leverde ons n gebakken ei, brood en bonenprut op. En 2 cola. Toen we de flesjes leeg hadden en weggingen, vroegen we waar we ze konden laten: 'oh, gooi ze buiten maar op de grond.' 'Nee', zeiden we lachend. Toen we wegliepen, liep n mannetje naar buiten en pleurde ze gewoon op de grond. Dat is zoals ze t in Soedan en Egypte doen. In Ethiopië gooien ze het tenminste nog n beetje op n hoop en zie je niet overal in de bomen plastic hangen. Wat dat betreft is er hier in kader van natuurbescherming veel te winnen.