Gondar - Bahir Dar - Addis Ababa (2)

21 februari

Inmiddels zijn we van de voormalige naar de huidige hoofdstad gereisd. Ethiopië heeft zich in de loop der jaren uitgebreid en dientengevolge werd een nieuwe capital gekozen in t midden van het land. Het belang van Gondar werd weerspiegeld in t kasteel dat kenmerken vertoont van verschillende beschavingen die zich er vestigden. Ook Italianen bezochten deze streek. Ze zijn echter nooit in staat geweest om de Ethiopiërs te onderwerpen aan hun gezag. Sterker nog, Ethiopië is een van de weinige Afrikaanse landen die nooit gekolonaliseerd zijn. Misschien is dat wel een van de redenen waarom de mensen zo gastvrij en in vreemdelingen geïnteresseerd zijn.."Welcome to Ethiopia" wordt er veelal geroepen als we voorbij fietsen. Maar nog meer "You, you, you!" Eindeloos. Kinderen die een handgebaar terugwillen. Mooi.

Helaas hebben we inmiddels ook kennisgemaakt met andere stijlen. "Money. Give me money". Waarschijnlijk als gevolg van eerdere voorbijgangers die zo dachten te helpen of iets af te kopen. Maar meer nog is t een roep om interactie. Of 'Pen. Scripito.' Ze weten nu eenmaal dat ze daarmee een reaktie kunnen uitlokken. Helaas is t zo dat bij rijder 60 inmiddels de verveling toeslaat en de verwachtingen mbt interactie gestegen zijn. Wanneer je zelf interakteert, is t meestal prima, maar de laatsten zitten er vaak doorheen en hebben er niet meer de energie voor en worden dan met stenen bekogeld. En dat is link, op volle snelheid een steen tegen hoofd of wiel. Of met vingervlugge kinderhandjes tijdens het bergopduwen ontdaan van dat wat in shirt of op fiets zit. Gister gebeurde bij n stop dat IPod voor neus van n mederijdster vandaan werd gejat. We waren met 5 man en eisten aktie van eigenaar van het barretje voordat ik betaalde. Toen we ook over politie begonnen, kwamen er voor ons niet te volgen processen op gang en ging een ander groepje naar waarschijnlijk het huis van t jochie. Ons werd gebaard nog even te gaan zitten. En 5 minuten later kwam een ober met iPod in zn hand en de mond vol excuses. Toch een soort van recht binnen het sociale systeem. En wellicht vrees voor uitdehandloperij. Tsja, de meesten zijn vriendelijk en oprecht, maar anderen zien kansen via oneerlijke wegen. Die witte rijke mensen die op geavanceerde apparaten en in space-outfits over jouw land trekken.. Zelfde nacht zijn bij 3 rijders de fietsschoenen uit de tent gejat. Ondanks de lokale bewakers.

Hoewel t soms vermoeiend en vervelend is de hele tijd voor deze zaken op de hoede te zijn, zou t jammer zijn als deze indruk het beeld van deze mensen zou overheersen. Zelf houd ik graag de puurheid voor ogen van de meerderheid die interesse heeft in de vreemdeling en oprecht dankbaarheid uit over het bezoek aan hun land, dorp, verkoopstalletje. Een zwaai, een knipoog, liedje, een dansje op de fiets, n paar woorden in hun eigen taal: het kost allemaal niets en je schenkt elkaar n glim- of schaterlach.

Tsja, maar als ik deze woorden van papier naar Android overbrengen zijn er weer heel wat valpartijen over ezels, geiten, koeien en kinderen geweest. Schaafwonden, gebroken helm, gebroken wiel, gekneusde ribben. En onze vriend Hendry is zelfs naar huis. Zijn wond aan elleboog heelde onder deze primitieve omstandigheden slecht en ontsteking was t gevolg. Een Russische arts opereerde in Addis, maar herstel in de rimboe is teveel risico. Hij zit nu in Nederland en sluit hopelijk over een week of 2 weer aan. Tja, iedereen heeft z'n valpartijen. Door genoemde factoren, maar ook als gevolg van moeilijk begaanbare wegen. Of goede wegen die plots verrassend slecht zijn door gaten, stenen, grind, allerlei bulten. Je moet constant scherp zijn en snelle beslissingen maken. Zelf hebben we gelukkig slechts n enkele keer een kleine val meegemaakt doordat de schoenplaatjes zo vol troep zitten dat je schoenen soms te laat loskomen wanneer je plots van de fiets moet springen. Wat schrammen en een halve rit met losse schoen door gebroken schoenplaatjeschroef, da's al.

Verder over vallen: het valt ons op dat de mensen hier vrij zachtaardig zijn. (Naast dat t normaal is om dieren en kinderen met n tak te slaan of met n steen te plagen/verjagen.) En valt op dat man en vrouw meer gelijkwaardig zijn. Vrouwen worden niet geacht zichzelf te verbergen in een huis of onder een doek. Ze vervullen zelfs publieke functies. (En dat is allemaal verheugend voor ons, want.. nou, laten we t zo zeggen: we weten zeker dat Miss Universe regelmatig Ethiopiese was of zal zijn.) Verder valt op dat er soms n rolstoel of krukken te zien zijn, n teken van sociale zorg. Al met al zouden we (vanuit onze referentiekaders) zeggen dat ze beschaafder zijn. Ook wat betreft egoïsme dat je op de weg ziet. En dat is voor ons n stuk minder gevaarlijk. En dat allemaal terwijl het nog altijd hét, of een van de armste landen van de wereld is. Hoewel je soms n verpakking van voedseldropping ziet en borden van projecten van ontwikkelingshulp (EU oa) is er geen sprake van tekenen van extreme armoede of hongersnood. Zoals we dat uit het verleden kennen. (Overigens zijn ze vol lof over wat Bono en ONE destijds deden voor dit land.) Dat Ethiopië zo laag staat op de wereldranglijst is, denk ik, het gevolg van de gehanteerde maatstaf van inkomen per inwoner. Want dat zijn er veel. Heel veel. Het blijft ons verbazen hoeveel kinderen er hier rondlopen. Vooral op t platteland. En dat is dan misschien weer nodig voor al t werk? In de steden is "de ontwikkeling" vergevorderd: spreekt iedereen engels, is.sprake van gedegen opleidingen en allerlei projecten om de economie te verbeteren, kan zich prima behuizing en niet-kapotte kleding veroorloven. Een bar, restaurant, apotheek, Klaassen aanspreken met 'Van Nistelrooy', soms lijkt t best veel op onze maatschappij. Alhoewel, er waren barren die vreemdsoortig donker waren en bevolkt met wel erg schaarsgeklede vrouwfiguren..

Naast het feit dat de mensen zo vriendelijk ziin, is ook het landschap onze favoriet dusverre. Prachtige heuvels en bergen, afgewisselingen van droogte en mooi groene gebieden. De hoogvlaktes die ontstaan zijn door de platentectoniek zijn indrukwekkend. Net als de valleien en gorgeous 'gorges'. We volgen voot n groot deel de loop van de Blue Nile en hebben spectaculaire watervallen en kloven gezien. Gisteren reden we een klimtijdrit op n beklimming van 22km. Vandaag bedwongen we de "Cima Coppi", de hoogste berg van onze Tour: 3125m. Want als ik dit schrijf, zitten we nog 1 dag van Addis. De plek waar ik zit is echt onbeschrijflijk mooi. Elders op deze site staat er n foto van.
De dieren vergeet ik nog: baboons, vultures, eagles, hawks en ik denk dat ik "der weisse Kondor' gezien heb. Sierra madre!